จุดเริ่มต้นของบาป ของ บาป (ศาสนาคริสต์)

สวนเอเดน อันเป็นที่อยู่อาศัยของมนุษย์คู่แรก ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงจัดเตรียมให้ พระองค์อนุญาตให้เขากินผลไม้ทุกอย่างในสวนได้ แต่มีต้นหนึ่งที่อยู่กลางสวน เป็นต้นไม้ที่ให้รู้จักความดีและชั่ว พระองค์ทรงสงวนไว้จากมนุษย์คู่แรก โดยบัญชาแก่เขาว่า "แต่​ผล​ของ​ต้น‍ไม้​แห่ง​การ​รู้​ถึง​ความ​ดี​และ​ความ​ชั่ว​นั้น ห้าม​เจ้า​กิน เพราะ​ใน​วัน​ใด​ที่​เจ้า​กิน เจ้า​จะ​ต้อง​ตาย​แน่" [2] อย่างไรก็ดี อยู่มาวันหนึ่ง ขณะที่เอวากำลังมองดูผลจากต้นไม้นั้น เธอก็ได้ยินเสียงพูดมาจากงูตัวหนึ่ง ถามกับเธอว่า "จริง​หรือ? ที่​พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ‘ห้าม​พวก‍เจ้า​กิน​ผล​จาก​ต้น‍ไม้​ทุก​ต้น​ใน​สวน​นี้’" เอวาจึงตอบงูว่า "ผล​ของ​ต้น‍ไม้​ใน​สวน​นี้​เรา​กิน​ได้ เว้น‍แต่​ผล​ของ​ต้น‍ไม้​ที่​อยู่​กลาง​สวน​นั้น พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ‘ห้าม​พวก‍เจ้า​กิน​และ​ถูก‍ต้อง​เลย มิ‍ฉะนั้น​พวก‍เจ้า​จะ​ตาย’" งูจึงหลอกเอวาโดยพูดว่า "พวก‍เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​แน่ เพราะ​พระ‍เจ้า​ทรง​ทราบ​อยู่​ว่า พวก‍เจ้า​กิน​ผล​จาก​ต้น‍ไม้​นั้น​วัน‍ใด ตา​ของ​พวก‍เจ้า​จะ​สว่าง​ขึ้น​ใน​วัน‍นั้น แล้ว​พวก‍เจ้า​จะ​เป็น​เหมือน​อย่าง​พระ‍เจ้า คือ​รู้​ความ​ดี​และ​ความ​ชั่ว" เอวาจึงคล้อยตามการชี้นำของซาตาน หยิบผลไม้ที่พระเจ้าตรัสห้ามมากินเข้าไป ทั้งยังส่งให้อาดัมกินด้วย

การละเมิดต่อพระบัญชาโดยเจตนาเช่นนั้น ทำให้สัมพันธภาพอันดีของเขากับพระเจ้ายุติลง และตั้งแต่วันนี้นเอง ทั้งสองจึง ตาย ในสายพระเนตรพระเจ้า "เขามีมลทิน และมีบาป ขาดจากชีวิตนิรันดร์ พระเจ้ายังได้ขับเขาออกจากสวนเอเดนด้วย"[3]

บาปสืบทอดมาถึงคนทั้งปวง

ดังที่ หนังสือโรม 5:12-15 กล่าว "เพราะ​เหตุ‍นี้ บาป​ได้​เข้า‍มา​ใน​โลก​เพราะ​คนๆ เดียว และ​ความ​ตาย​ก็​เกิด​มา​เพราะ​บาป​นั้น และ​ความ​ตาย​ก็​ได้​แผ่​ไป​ถึง​มวล‍มนุษย์​ทุก‍คน เพราะ​มนุษย์​ทุก‍คน​ทำ​บาป ความ​จริง​บาป​ได้​มี​อยู่​ใน​โลก​แล้ว​ก่อน​มี​ธรรม‍บัญญัติ แต่​ที่​ไหน​ไม่‍มี​ธรรม‍บัญญัติ​ก็​ไม่​ถือ‍ว่า​มี​บาป อย่าง‍ไร​ก็​ตาม ความ​ตาย​ก็​ได้​ครอบ‍งำ​ตลอด‍มา ตั้ง‍แต่​อา‌ดัม​จน‍ถึง​โม‌เสส แม้​คน​ที่​ไม่‍ได้​ทำ​บาป​อย่าง​เดียว​กับ​การ​ละ‌เมิด​ของ​อา‌ดัม ผู้​ซึ่ง​เป็น​แบบ​ของ​ผู้​ที่​จะ​เสด็จ​มา​ภาย‍หลัง แต่​ของ‍ประ‌ทาน​แห่ง​พระ‍คุณ​ก็​ไม่​เหมือน​การ​ละ‌เมิด​นั้น เพราะ​ว่า​ถ้า​คน​จำ‌นวน​มาก​ต้อง​ตาย​เพราะ​การ​ละ‌เมิด​ของ​คนๆ เดียว" เช่นเดียวกับแม่พิมพ์ หลังจากได้ทำบาปแล้ว อาดามยังคงมีอายุยืนยาวถึง 930 ปี จึงตาย แต่ก่อนตาย เขาได้ให้กำเนิดบุตรชาย-หญิง หลายคน ทุกคนจึงล้วนแต่สืบทอดความบาป ความไม่สมบูรณ์จากแม่พิมพ์เป็นมรดก บรรดามนุษย์ทั้งปวงที่เกิดมาจึงไม่อาจหลีกเลี่ยงจากพันธนาการของบาป ที่ยังผลเป็นความตายเรื่อยมา เช่น บุตรชายที่ชื่อเสท มีอายุได้ 912 ปีจึงสิ้นชีวิต โนอาห์ อายุ 950 ปีจึงสิ้นชีวิต เชม อายุ 600 ปีจึงสิ้นชีวิต อารปัคชาด อายุ 438 ปีจึงสิ้นชีวิต เรอู อายุ 239 ปีจึงสิ้นชีวิต อับราฮัม อายุ 175 ปีจึงสิ้นชีวิต ยาโคป อายุ 147 ปีจึงสิ้นชีวิต โมเสส อายุ 120 ปีจึงสิ้นชีวิต ฯลฯ หนังสือปฐมกาล บท 1 มีการสะท้อนถึงความไม่สมบูรณ์ของมนุษย์ในหลาย ฯ ด้าน เช่น การคิด การพูด การกระทำ ฯลฯ ด้วย